.  » αρχική σελίδα

 :: Επιλέξτε θέμα προς προβολή ::



με το νταλκά της φτώχειας


2011 συμπηρωματικό σχόλιο

Και να δεις που θα βρεθούνε κάποιοι (την εποχή του μνημονίου) να πούνε ότι τέτοιες ώρες τέτοια λόγια... Απαντώ ότι ο ρεπόρτερ πάντα θά ναι ρεπόρτερ, όπως ο γεωργός γεωργός, ο τσαγκάρης τσαγκάρης, ο γιατρός γιατρός  και ο ηλίθιος ηλίθιος...

ksipolutosΟ πλούτος διασκεδάζει με το νταλκά της φτώχειας

κουβέντες και ρήσεις Αριστοτέλη Ωνάση

Του άρεσε του Ωνάση να μιλάει με απλούς ανθρώπους, ώστε να μην αποκόβεται από τις ρίζες της  παλιάς του καθημερινότητας, τότε που πήγε άφραγκος στην Αργεντινή... Και  όταν ανακάλυπτε  ανάμεσα στους συνομιλητές του  κάποιον που είχε να πει κάτι διαφορετικό από τους "ξερόλες", τον άκουγε με προσοχή... Ένας από αυτούς ήταν ο Γιώργος Ζαμπέτας που τον γούσταρε ο Μεγάλος Σμυρνιός όχι μόνο για τα τραγούδια του αλλά και για την αθυροστομία, τη σοφία και τη μαγκιά του... Και όταν κάποια ξημερώματα -μετά τρικούβερτο γλέντι- ο Ζαμπέτας με κανένα λόγο δεν δέχτηκε να πληρώσει ο Ωνάσης τον λογαριασμό και εκείνος αναρωτήθηκε γιατί, του είπε:
-  Γιατί αφεντικό εσύ μας διασκέδασες απόψε κι΄όχι εμείς εσένα... 

 Ο Ωνάσης δεν είχε αποκοπεί από τις ρίζες του και έλεγε  ότι αν ήταν μεροκαματιάρης ή μισθοσυντήτητος, θα πήγαινε στο καφενείο, όχι για να παίζει τάβλι και πρέφα αλλά για να μιλάει με θαμώνες που θυμίζουν αρχαίους Έλληνες της αγοράς. Του άρεσε η κουβεντούλα και δεν έχανε ευκαιρία να πετάει παροιμίες, αλλά κυρίως δικά του «αμπελοφιλοσοφήματα» όπως τα χαρακτήριζε. «Ρε Γιώργη -είχε πει του Ζαμπέτα- αν ζούσες  την εποχή του Σωκράτη και του Αριστοφάνη, θα σε κάνανε παρέα οι σοφοί»...

 Σε ένα πριβέ γλέντι Ωνάση-Ζαμπέτα, ο πρώτος μετά πιοτό και φούμες, έβγαλε τα παπούτσια του και γυρόφερε μιά ζειμπεκιά, εξηγώντας ότι μόνο ξυπόλητος ο άνθρωπος νιώθει εντελώς ελεύθερος...

 Προσωπικά είχα ακούσει από τα χείλη του Μεγάλου Σμυρνιού αρκετά και προσπαθώ εδώ να τα διασώσω.

*  Στο πρωθυπουργό Παναγιώτη Κανελλόπουλο: Το ρουσφέτι τρώει το ντοβλέτι...

*  Στο διοικητή της Εθνικής τράπεζας Δημήτρη Χέλμη: Είδα Ρωμιούς ζητιάνους,  Οβριούς ποτέ ... Εμείς αφήνουμε το συμπατριώτη μας να εξευτελιστεί, οι Εβραίοι ποτέ...

*  Πίσω έχει η αχλάδα την ουρά, αλλά όταν φτάσεις στο κοτσάνι έχει φαγωθεί...

*  Στο Μάνο Χατζιδάκι: Ο πλούτος φέρνει φήμη και έπαρση, το ταλέντο δόξα και αθανασία...

*  Σε μένα: Ψηλέ δώσε μου δέκα πόντους μπόι, να σου δώσω ένα δράμι μυαλό ...

* Στο γιό του Αλέξανδρο: Ένα μπερντάχι το πρωί και δυό στο προσκεφάλι, σε έχει η γκόμενα  κορώνα στο κεφάλι ...

*  Όποιος παντρεύεται μόνο για να πηδήσει, είναι κερατάς εκ προοιμίου...

Με το νταλκά της φτώχειας διασκεδάζει ο πλούτος,  έλεγε  η Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου και τη θυμάμαι τώρα που το ρετρό  φτιασιδωμένο εμφανίζεται  στη τηλεόραση...  Οι παροπλισμένες φωνές και πάλι στα μικρόφωνα και στις κάμερες... Το γλέντι, οι ζειμπεκιές, τα τσιφτετέλια, τα δημοτικά, τα νησιώτικα, ακόμη και το νέο κύμα,  στα όπα τους... Η Σεμίνα Διγενή, ο Σπύρος Παπαδόπουλος,ο Λαζόπουλος, ταρακουνάνε με τις παρέες των καλεσμένων τους  τη μικρή οθόνη, Τζάμπα πράγμα στην ακροαματικότητα...  

Θεέ μου, πως μπορώ να το ξεχάσω, ότι  όλη η ανθρωπότητα χόρευε στο ρυθμό του Χατζιδάκι και του Θεοδωράκη! Εν τάξει, αναφέρομαι στο πλούτο, στα όμορφα κορίτσια και αγόρια, αλλά αν η μιζέρια κι΄ο πόνος των τραγουδιών του Καζαντζίδη έγραψαν τη δικιά τους ιστορία στον Ελληνισμό, ο τρόπος ζωής και γλεντιού των διάσημων Ελλήνων γινόταν, τότε, ανάγνωσμα και φωτογραφίες των παπαράτσι, στα πέρατα της οικουμένης!

εν αρχή λοιπόν  το χασάπικο  έπεται το τουριστικό συρτάκι

 

xasapiko

 Και ξαφνικά το ελληνικό γλέντι έγινε παγκόσμια μόδα και μεταδόθηκε στα πέρατα της Γης...Ήταν τότε που ο Ζαμπέτας χτύπησε στα τέλια του τη μουσική του Χατζιδάκι ( φωτο ) σε κείνο το τρελό πάρτι των Καννών και άρχισε να προβάλλεται σ' ολόκληρο τον Κόσμο το «Ποτέ την Κυριακή», οι θεατές στις σκοτεινές αίθουσες παλάβωσαν. Και με μιας τα «Παιδιά του Πειραιά», γίνανε παγκόσμιο σουξέ στις ορχήστρες και στους ραδιοσταθμούς. Αλλά και  ο «Ζορμπάς»,ταρακούνησε  ολόκληρη ανθρωπότητα  με κείνο το ξέφρενο  χασαποσέρβικο στο φινάλε με τον Άντονι  Κουήν. Ένας ναυτικός μού έλεγε ότι σ' όποιο λιμάνι κι αν έβγαινε τότε, άκουγε τη μουσική των Χατζιδάκι και Θεοδωράκη. Ιδιαίτερη επίδραση η ελληνική μουσική είχε σπς ηλικίες των «άντα» και «ήντα». Οι   Ωνάσης και  Νιάρχος  ακούγοντας όλο τον κόσμο να ψιθυρίζει τα «Παιδιά του Πειραιά» και να μαθαίνει συρτάκι, θυμηθήκανε μέσα στο πλούτο τους και στη διεθνή ζωή τους, την καταγωγή τους... Και με την «Κρεολή» και τη «Χριστίνα» ήρθανε κι αγοράσανε τη Σπετσοπούλα και το Σκορπιό... Και βάλανε πλώρη για ναυπηγεία, αεροπορικές εταιρίες και άλλες μπίζνες επί πατρίου εδάφους...

Η χρυσή εποχή του ελληνικού τουρισμού άρχιζε με μουσική του ΧαXATZZABETτζιδάκι και του Θεοδωράκη, με το ναύτη του Αιγαίου να ξεμυαλίζει την Ζαν Μορό (που είχε μοιραστεί με τη Μελίνα το βραβείο στις Κάννες) και τους παπαράτσι να κυνηγάνε τους σκανταλιάρηδες Έλληνες εφοπλιστές. Και αποκορύφωμα, τρεις γάμοι υπό τους ήχους του Ησαΐα χόρευε και του σιρτάκι ντανς: Αριστοτέλης Ωνάσης—Τζάκι Κένεντι, Σταύρος Νιάρχος —Σαρλότ Φορντ, Θόδωρος Ρουμπάνης—Σάρα Τσόρτσιλ. Αλλά και δυο γαλαζοαίματοι, που συγκεντρώσανε τα φλας της παγκόσμιας προσοχής:  Δον Χουάν Κάρλος —Σοφία και Κων­σταντίνος— Αννα Μαρία...

Σιρτάκι ντανς λοιπόν σήμερα το θέμα μας, που χάρισε στην Ελλάδα τουρι­στική κίνηση, αλλά και δυο βραβεία. Το Όσκαρ για το Χατζιδάκι και το Λένιν για το Θεοδωράκη. Και ένα εξώφυλλο της Μελίνας, να χορεύει, στο διεθνούς προβολής περιοδικό «LIFE». Μην περιμένετε όμως κάποια λογική σειρά στο γραφτό μου, γιατί ήδη αρχίζω να μεθάω από τις αναμνήσεις της εποχής των τρικούβερτων γλεντιών και του χασαποσέρβικου...

Αν ανάδοχος στο συρτάκι είναι ο Θεοδωράκης, πατέρας του πρέπει να θεωρηθεί ο Χατζιδάκις, ο συνθέτης που ανέσυρε από τα υπόγεια το μπουζούκι και το έμπασε στα σαλόνια. Το 'παμε πως το «Ποτέ την Κυριακή» λάνσαρε το μπουζούκι διεθνώς και το ξαναλέμε ότι ο «Ζορμπάς» το καθιέρωσε μ' εκείνο τον ξέφρενο ρυθμό του χασαποσέρβικου, όταν τα τέλια των μουσικών και τα πόδια των χορευτών πετάνε σπίθες που γίνονται φωτιές και λαμπαδιάζουμε την ψυχή...

Παλιά το μπουζούκι βρισκότανε σε διωγμό, τον καιρό δηλαδή του Μάρκου, ακόμη και του Τσιτσάνη. Ο Χατζιδάκις, δια χειρός Ζαμπέτα, το έκανε από μουσικό όργανο της κατώτατης τάξης, ψυχαγωγικό μέσο της καλλιεργημένης λεγομένης κοινωνίας, που της δείξανε τις ρίζες της κι αγαλλίασε: Είδε ο γύφτος τη γενιά του, καθώς λένε... Ο Μάνος Χατζιδάκις, με τη μουσική αυτή κέρδισε και Όσκαρ. Ένα Όσκαρ όμως που ο συνθέτης δεν το χώνευε, γιατί δεν είχε σε υπόληψη τα «Παιδιά του Πειραιά». Απόδειξη ότι στην έκδοση του μιούζικαλ, στο Μπροντγουέι,  εξαφάνισε το βασικό τραγούδι της ταινίας.. Οι θεατές όμως απαιτούσαν το άκουσμα του, πράγμα που έκανε έξω φρενών το συνθέτη, μέχρι σημείου να μην παραστεί στην πρεμιέρα της Νέας Ιόρκης..( στη φωτογραφία ο Τίτος Βανδής.και οι χορευτές ξεσηκώνουν τη πλατεία και τον εξώστη του θεάτρου Μαρκ Χέλινγκερ, στη καρδιά του Μπρόντγουεη, με το συρτάκι και τις ζειμπεκιές τους - κάποιες φορές οι θεατές, κυρίως Αμερικάνοι, χόρευαν στους διαδρόμους )

diasimoi5Ο Γεράσιμος Λαβράνος, που είχε δική του ορχήστρα στα είκοσι του χρόνια, μου είχε πει χαρακτηριστικά: Η μουσική του «Ποτέ την Κυριακή» ψυχαγωγεί, ενώ του «Ζορμπά» μεθάει...

VantisTito

 

Υπήρξε μια εποχή που ολόκληρη η ανθρωπότητα άκουγε ευχάριστα ελληνική μουσική. Ήταν η εποχή του σιρτάκι ντανς... Μόνο στη Νέα Υόρκη, τέλη δεκαετίας '60, λειτουργούσαν γύρω στα δέκα μπουζουκσίδικα με πελατεία όχι μόνο Έλληνες. Τα περισσότερα ονόματα της λαικής μουσικής, πέρασαν από εκεί, όπως Χιώτης, Λίντα, Αγγελόπουλος, Αννούλα, Λεμονόπουλος κ.ά.  Προσωπικότητες και καλλιτέχνες θέλανε να μάθουνε σιρτάκι, ακούγοντας αυτό το μαγικό έγχορδο που εξουδετέρωνε τη σκέψη και το άγχος κι έκανε ν' αγαλιάζει η ψυχή και η καρδιά... Είδα με τα μάτια μου μετά την παράσταση, τον  ILYAΜάρλον Μπράντο, τον Σάμι Ντέιβις, την Μέι Μπριτ, τον Βαν Χέφλιν, τον Ροντ Στάιγκερ, την Λορίν Μπακόλ, να προσπαθούν να μάθουν τα βήματα του συρτάκι..  Δεν υπήρχε ραδιοφωνικός σταθμός, τότε, που να μη παίζει ελληνική μουσική και. στις πέντε Ηπείρους. Και το περίεργο είναι ότι ενώ οι Μπιτλς και ο Πρίσλε άρεσαν στους τινέιτζερς, το σιρτάκι ντανς έκανε φίλους στις μεγαλύτερες ηλικίες.

Σε ένα πάρτι του Ωνάση και του Γράτσου, που είχα οργανώσει εγώ στο «Πιραίους μάι λαβ» της Κατίνας Μόσχου, είχα καλέσει και το Μάνο Χατζιδάκι, που ο μεγαλοεφοπλιστής τον έβαλε να καθίσει δίπλα του. Όλο τον ρωτούσε για τη μουσική του και το μπουζούκι, οικείο όργανο στ' αυτιά του Αρίστου από τη Σμύρνη. Εκείνος όμως που ήτανε μπουζουκόπληκτος, ο Κώστας Γράτσος, έπαιρνε σβάρνα τα σκυλάδικα και τα έκανε γης μαδιάμ... Την επομένη φτάνανε κάτι παραφουσκωμένοι λογαριασμοί στην Ολυμπιακή, που αναλάμβανε να τους εξοφλήσει ο Τομ Νέστορ. Ο Ωνάσης απολάμβανε τις πενιές του Χιώτη και άλλων διακεκριμένων του είδους τις πρωινές ώρες, μερακλωμένος από το ποτό και τις φούμες, έχοντας συντροφιά αξιοσέβαστα πρόσωπα, που δεν τολμούσανε να φύγουνε... Στα «Αστέρια» είχε συχνά παρέα το Δημήτρη Χέλμη, αρχι-τραπεζίτη τότε του Κράτους

Σ΄εκείνο το πάρτι των 57 Δρόμων, καθώς ο Νίκος Κούρκουλος KOURKNYπροσπαθούσε να μάθει συρτάκι μια μιλιονέρα (φωτό)   αναρωτιόμουνα:  Τι είδους σπίθα άναβε σ' όλες αυτές τις παροπλισμένες ηλικίες, που με το άκουσμα του μπουζουκιού παίρνανε φωτιά τα τόπια τους κι ορμούσανε στη πίστα ξανανιωμένες... Την απάντηση μου την είχε δώσει ο ίδιος ο Ωνάσης, αυτός ο Ζορμπάς του Τζετ Σετ:

«Λιμπερόπουλε, το ροκ και τα μοντέρνα κλαπατσίμπαλα, χτυπάνε όπως τα βαρειά ναρκωτικά στο μυαλό. Το μπουζούκι όμως, που οι πενιές του σκορπάνε νοσταλγία κι ελπίδα μαζί, ευφραίνουνε την ψυχή και την καρδιά όπως μια τζούρα χασισάκι...». Ευκαιρία να παραθέσω ένα απόσπασμα από το «Ωνάσης, όπως τον γνώρισα», για να καταλάβετε κι εσείς τον άνθρωπο:

«... Και ξαφνικά, όπως είχε παραγγείλει, έφτανε με το Πιάτζιο από την Αθήνα ο Χαριτάκης, κουβαλώντας μαζί του ένα γερομπουζουκτσή...

Κι εκεί, σε μια έρημη ακτή του Σκορπιού, που δεν ακούγανε παρά τον απόηχο κάποιου κρις κραφτ ή το ντουπ-ντουπ μιας μηχανότρατας, τους φέρνανε σαρδέλα... ή μαρίδα στο τηγάνι, που θύμιζε στον Άρη την παπαλίνα του Καρατάσι...

Και ο κοσμικός Ζορμπάς καθότανε σταυροπόδι με τον ξενύχτη των σαλονιών, που δεν έβγαζε άχνα, όσο έπαιζε ο γερομπουζουκτσής... Και ξαφνικά, ο Αριστος ο Σμυρνιός, έβαζε την παλάμη ανάμεσα σ' αυτί και στόμα κι άρχιζε να τραγουδάει μακρόσυρτα λυπητερά τραγούδια της Ανατολίας και της Σμύρνης...

..Απότομα, καθώς οι χορδές κλαίγανε με το ταξίμι, ο Αριστος Ωνάσης, του Σωκράτη και της Πηνελόπης, με σηκωμένα τα μπατζάκια στα μεστωμένα ξυπόλητα πόδια του — γδυτός από τη μέση και πάνω — με όλους τους μυς σε υπερένταση, πεταγότανε όρθιος...

...Κι άρχιζε να χορεύει, όχι πάνω στην άμμο, αλλά στα χαλίκια... Σαν Οδυσσέας και Ζορμπάς μαζί, προέκταση μιας ρωμιοσύνης που βγάζει κάθε εκατό χρόνια ένα μόνο του είδους, που συνδυάζει στην εντέλεια σιδερένια υγεία, αλύγιστη θέληση, μυαλό και θάρρος...

...Είμαι σίγουρος πως αν υπάρχει συνέχεια στον Άλλο Κόσμο, ο Αριστος θα έχει πιάσει το γιο του απαλά από τον ώμο και θα του μαθαίνει συρτάκι... Κάτι που ξέχασε να κάνει σε τούτο το φθαρτό κόσμο, όσο ζούσε ο Αλέξανδρος...».

Savalas6TolMattsakir

*** Κ. Χαριτάκης, Σάσα Ντάριο, Ρίκα Διαλυνά, ζεύγος Τέλη Σαβάλα και ο ρεπόρτερ.*** Στο βάθος ο Ωνάσης, η αδελφή του Άρτεμις και ο ρεπόρτερ, παρακολουθούν τους πρώτους διδάξαντες καρσιλαμά επί SaraTeoτραπεζίου, Τόλη Δούσμανη και Ματούλα.Κατάφατσα, ο Γ. Βήτος της Ολυμπιακής.*** Ελληνοαμερικάνικο γλέντι με τον ρεπόρτερ σε τσακίρ κέφι και τον, μόλις διακρινόμενο, διάσημο σταρ Τζόρτζ Πέπαρντ,δίπλα στη Ρίκα Διαλυνά, που τον προτρέπει να χορέψουν συρτάκι... 

 

Ο Κώστας Χαριτάκης, αντικέρ, κοσμικός γλεντζές και δάσκαλος της Τζάκι Ωνάση και του μικρού Τζον Τζον στο σιρτάκι, υπήρξε ο πιο κεφάτος θαμώνας της νυχτερινής Αθήνας της δεκαετίας του '60.Εκείνος όμως που έκανε τη ραχοκοκαλιά των γυναικών να ριγάει, καθώς έφερνε τις βόλτες του στην πίστα, ήταν ένας και μοναδικός: Ο Θόδωρος Ρουμπάνης, ο Νουρέγιεφ των μπουζουκτσίδικων, ο νεαρός Έλληνας που τον ερωτεύτηκε η Ζαν Μορό και τον παντρεύτηκε η Σάρα Τσόρτσιλ (φωτό) Όταν πεταγότανε στην πίστα, ο μετρ Τάκης Γαβάκης φώναζε: «Κάψτε μας το μαγαζί και μη δίνετε μία..>>

OnasZabet  ONASMEL ONASIS108 

Ο Αρίστος με τον Ζαμπέτα, με την Μελίνα, με την Κάλλας...

             Smirnios ...με τον εαυτό του...       

Συχνά κλεινότανε στον εαυτό του, τραβούσε τη τζούρα του κι΄έκανε tsigaroαπολογισμό της σεξουαλικής ζωής του, από τα μπουρδέλα της Σμύρνης με τις ξυρισμένες στα απόκρυφά τους Τσερκέζες, ως τη χλιδάτη πλωτή γκαρσονιέρα του, με τις αρωματισμένες σταρ και στάρλετ... Κογιόναρε τις ορμές του,τους σεβντάδες, τους νταλκάδες και τις μόστρες του στους παπαράτσι, κι΄αναρωτιόταν ο ανατολίτης, ποιό θα΄ τανε το κισμέτι του

[selida]

απαραίτητη διευκρίνιση

Η ΓΝΩΜΗ  ΩΝΑΣΗ-ΧΑΤΖΙΔΑΚΙ 

ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΡΤΑΚΙ ΝΤΑΝΣ...

Ο Ωνάσης αν και την εποχή του <<Ίλυα ντάρλινγκ>> στο Μπρόντσουεη επισκεπτόταν συχνά τη Νέα Υόρκη, δεν πήγε να δει την παράσταση της φιλενάδας του Μελίνας, γιατί ήξερε πως δεν θα διασκέδαζε με ένα αμερικανοποιημένο θέαμα, που ακόμη και η μουσική του φίλου του Χατζιδάκι δεν είχε καμιά σχέση με εκείνη του <<Ποτέ την Κυριακή>>. Αντίθετα τα βράδυα έκανε τη βόλτα του σε ελληνικά μαγαζιά, για ν΄ακούσει λαική μουσική και τραγούδια που τον παραπέμπανε στις ρίζες του.

Στη θαλαμηγό του, όταν οι καλεσμένοι του είχαν αποσυρθεί αργά τη νύχτα στις καμπίνες τους, εκείνος ανέβαινε ψηλά στη δική του, όπου με το ποτήρι στο χέρι, άκουγε στο μαγνητόφωνο σμυρνέικα τραγούδια, όπως αυτό που του σπάραζε τη καρδιά...

Στο΄πα και στο ξαναλέω, στο γιαλό μη κατεβείς,

ο γιαλός φέρνει φουρτούνα, θα σε πάρει να χαθείς...

Στο΄ πα και στο ξαναλέω, μη μου στέλνεις γράμματα,

γιατί γράμματα δεν ξέρω και με πιάνουνε τα κλάματα..

Πρέπει να τονίσω ότι ο Συρνιός όταν άκουγε σμυρνέικα τραγούδια με τη Ρόζα Εσκενάζι ή τη Ρίτα Αμπατζή,  πραγματικά μελαγχολούσε  και συχνά   έκλαιγε σαν μικρό παιδί - όπως μου είχε πει τόσο η Μαρία Κάλλας, όσο κι΄ο Κώστας Γράτσος. 

Του Αρίστου δεν του άρεσε τόσο το συρτάκι, όσο το ζειμπέκικο, που χόρευαν οι πρόγονοί του στην Ανατολή. Το συρτάκι  του Κώστα Χαριτάκη τον διασκέδαζε, πιό πολύ του άρεσε το ζειμπέκικο του Θόδωρου Ρουμπάνη, αλλά ένιωθε σύγκρυο στη ραχοκοκαλιά του όταν στη <<Νεράιδα>> σηκωνότανε στη πίστα ο μεσήλικας χρυσοχόος από την Κωνσταντινούπολη Φραγκούλης, κι΄έφερνε με αρχαίγονες κινήσεις (όπως κι΄ο Τσαρούχης) τους ιερούς βηματισμούς του. Το αρχαίγονο και το ιερό, ήταν δικοί του χαρακτηρισμοί, που τους ήξεραν κι΄ο Κώστας Γράτσος κι΄ο Μάνος Χατζιδάκις και τους είχα ακούσει κι΄εγώ...

Είναι υποχρέωσή μου να κάνω αυτή τη διευκρίνιση εδώ, όπου ο Μεγάλος Σμυρνιός  μπλέκεται στο τσακίρ κέφι  με τη Μελίνα, τον Ζαμπέτα και το θέμα μου το συρτάκι, που και κατά τον Χατζιδάκι, απευθυνόταν περισσότερο στο τουρισμό...

 LatsikoriSokratisK KokkpetrPetran

ο Λάτσης χόρευε με την Μαριάννα ταγκό, αλλά ο Κούρκουλος της έμαθε συρτάκι...*** Ο γαύρος Σωκράτης σε ζειμπεκιά με τον βάζελο Μπλούη ... *** Ο γιός του Πέτρος ούτε ν΄ακούσει για χορό...*** Ο Αλέκος Τζανετάκος στο ξεκίνημά του, η Τζένη Καρέζη στο μεσουράνημά της, ο Πέτρος Κυριακός στο φινάλε του.


απόσπασμα από το <<Μανχάταν, στον ίσκιο των γιγάντων>>:

«Ο Ντίνος έβγαλε το σακάκι και τη γραβάτα, ξεκούμπωσε το πουκάμισο και σάλταρε στην πίστα... Για μια στιγμή συγκεντρώθηκε, εντελώς oneiroακίνητος και, μεμιάς ανοίξανε οι κάνουλες της καρδιάς και πλημμυρίσανε οι φλέβες του κοχλαστό αίμα... Γυρόφερνε τη ζεϊμπεκιά με μεράκι...

Η Σάρα Γκόλντσμιθ έπαψε να βρίσκεται σε τακτό χρόνο και χώρο, όλα σταματήσανε γύρω της και το μόνο που έβλεπε ήτανε το παλικάρι, που σαν αιμοδότης τής ανανέωνε ηδονικά την κυκλοφορία στις φλέβες...

Μα τον Ιεχωβά, ποιος ήταν αυτός ο αλχημιστής που την έκανε να βλέπει τη ζωή της δίκαιη, ευχάριστη και χρήσιμη; Μπας κι ήταν ο βασιλέας Σολομώ-ντας; Ω Θεέ του Ισραήλ, αυτός ήτανε!

Κι η Σάρα άρχισε να ψέλνει, πάνω στους ήχους του μπουζουκιού, καθώς ησαμπάνια κι ο άντρας που χόρευε της άνοιγαν το διάφραγμα της ευδαιμονίας,το... Άσμα Ασμάτων!

Ας με φιλήσει με τα φιλήματα του στόματος αυτού,διότι η αγάπη του    καλύτερα του οίνου...

Η ζάμπλουτη χήρα είχε μερακλωθεί αλλά εβραϊστί...».


Η εποχή του σιρτάκι ντανς έφυγε με τον Προβιά και την παρέα του, τον αξέχαστο Φραγκούλη από την Πόλη, τον Χαριτάκη που 'χασε τους φίλους και το κέφι του, τον Ρουμπάνη ήσυχο πάτερ φαμίλια τώρα στο Λος Αντζελες, τη Ματούλα ή τους Τόλη και Μάκη Δούσμανη. Πού 'σαι Φραγκούλη, με τη φαναριώτικη φινέτσα και μεγαλοπρέπεια... Κάθε σου κίνηση, ακόμη και με τα δάχτυλα των χεριών, ήταν απόσταγμα σοφής μελέτης κι υποταγής σε κανόνες συγκρατημένου μερακλώματος και ρεσιτάλ υψηλής τεχνικής... (σημείωση 2005: από τους παραπάνω ζουν ο νεώτερος όλων  πλέημπόι Θόδωρος Ρουμπάνης και ο θρύλος του Κολωνακίου  Ματούλα)

 

προστέθηκε στις: Σάββατο 29.01.2005

 
 

:: αρχική :: προφίλ :: επικοινωνία :: εικόνες

© Δημήτρης Λιμπερόπουλος :: ...Webmaster