.  » αρχική σελίδα

 :: Επιλέξτε θέμα προς προβολή ::



σοφός-ανδρείος-ελεύθερος

 

μιά μουσική, ένα ποίημα, ένα βουνό, ένας άνθρωπος...

λόγος Καβάφη, μουσική Παπαθανασίου, απαγγελία Χορν και Λαμπέτης, σύνθεση-μοντάζ Δημήτρη Αλικάκου

"πέθανε ο Θεός" μάθημα του Δημήτρη Λιαντίνη τον Μάιο του 1995 προς τους μετεκπαιδευόμενους δασκάλους του Μαρασλείου στο χώρο του Ηρωδείου.
(διάρκεια: 01:04:06) (uploaded by Liantinis.GR)

ο Λιαντίνης σοφός  ανδρείος και  ελεύθερος!    αλλά και δεσμώτης  άκρατου πνευματικού ναρκισσισμού;  ή αυτοκτόνησε όπως ο "δαιμονισμένος" του Ντοστογιέφσκι  Κυρίλωφ, όχι από φόβο αλλά από σκέψη;

DimLiadinis

Μετά επτά χρόνια (όπως εκείνος ήθελε) έγινε η ανεύρεση των οστών του Δημήτρη Λιαντίνη στο λαγούμι-τάφο του. Ο καθηγητής πραγματικά διάλεξε τον δύσκολο δρόμο του Οιδίποδα προς τον θάνατο-αθανασία, μέσα από ένα άκρατο ανδρείο  πνευματικό ναρκισσισμό, που  είχαν ένας Σωκράτης, ένας Χριστός... Ο ΜΕΓΑΣ όμως φιλόσοφος, που διάλεξε να φύγει πριν φθαρεί το σώμα και το πνεύμα του, γλίτωσε εκεί ψηλά στον Ταύγετο από τα όρνια και τα αγρίμια, αλλά κατασπαράχτηκε από τα σαρκοβόρα  των ΜΜΕ...  Η τηλεόραση αυτών των αμαθών που καταπιάνονται με τον καθηγητή, παραμορφώνει και θολώνει την αλήθεια. Ο Λιαντίνης είναι το πεντακάθαρο γυαλί του ψαρά, που μέσα από αυτό βλέπει  λαμπίκο τον βυθό.

 Πικρές αλήθειες του Λιαντίνη  για τους σύγχρονους Έλληνες: Είμαστε ένας λαός χωρίς ταυτότητα. Σχέση με τους αρχαίους έλληνες έχουμε εμείς, λένε οι γάλλοι, οι εγγλέζοι, οι γερμανοί, εμείς που τους ανακαλύψαμε, τους αναστυλώσαμε, τους εξηγήσαμε. Κι΄επειδή η ιστοσελίδα είναι αφιερωμένη στον Ωνάση, ας θυμηθούμε τα λόγια του Μεγάλου Σμυρνιού: Έφυγα από την Ελλάδα για να γλιτώσω από τους Έλληνες... Ο Λιαντίνης έφυγε από τη ζωή με πόνο για την Ελλάδα.

 

οι μαθητές του τον αγάπησαν όπως εκείνοι του Σωκράτη και του Χριστού.  αποχαιρέτησε μόνο τη μάνα του, πήρε το σάβανό του και διάλεξε να τελευτήσει σε ένα από τα λαγούμια του Ταύγετου, όπου από νέος στοχαζόταν... αν οι ψυχές εξακολουθούν να υπάρχουν μετά θάνατον, ίσως ο Δημήτρης Λιαντίνης να συμποσιάζεται πνευματικά με τους προσωκρατικούς, τον Σωκράτη, τον Χριστό, τον Σολωμό, τον Νίτσε, τον Γκάντι, τον Καβάφη, τον Τσε Γκεβάρα...

Προς την Θεολόγο κα Νικολίτσα Γεωργοπούλου (σύζυγο Δ. Λιαντίνη):  ο αετός του Ταύγετου πέταξε ελεύθερος το 1998, γιατί εσείς δημιουργήσατςε ψευδεπίγραφο τάφο του με ημερομηνία 2005;

Liantintafos1  Liantafos3 έzησα την αλήθεια

από την ιστοσελίδα Liantinis.gr

πιό κάτω ο Δημήτρης Λιαντίνης για την ηθική της υποκρισίας ( που διαχέεται στους καιρούς μας, όσο ποτέ άλλοτε, στη πολιτική και στα ΜΜΕ ) 

  ο Δημήτρης Λιαντίνης

 για την ηθική της υποκρισίας

 Η ηθική υποκρισία είναι ή συνέπεια της οντολογικής απάτης στο επίπεδο της πράξης. Έάν το σχήμα της θεωρίας μας δέν συμπίπτει μέ τους τύπους της αλήθειας, αναγκαία και ο τρόπος της συμπεριφοράς μας δέν θά συμφωνεί με τά αιτήματα της αρετης. Όταν σήμερα μιλάμε γιά υποκρισία, ή αναφορά μας γίνεται σέ κάτι τόσο αυτονόητο, οσο καΐ ο αέρας που αναπνέουμε. Το συνή­θισε το αίμα μας το καυσαέριο.΄Ολες οι σκέψεις μας, όλες οί λέξεις καΐ οι πράξεις μας είναι κίβδηλες ώς το τελευταίο τους κύτταρο. Γεννιόμαστε μέσα στην υποκρισία, μεγαλώνουμε μαζί της, την σπουδάζουμε μέ ζήλο, τήν διδάσκουμε μέ φανατισμό. ΚαΙ όταν πεθαίνουμε, την αφήνουμε τρίτη Διαθήκη στά παιδιά μας. Η υποκρισία μας σκεπάζει, όπως τά περιζώματα τά κρυφά μας μέρη. Μας προστατεύει, όπως ή νύχτα τις νυχτερίδες. Μας δυναστεύει και μας βολεύει, όπως οί πάγοι τις πολικές άρκούδες. Αν ξεφύγουμε λίγο άπό την προστασία της, κινδυνεύουμε νά βρεθούμε είτε κατεργαραίοι του νόμου, είτε αφορεσμένοι από τις εκκλησίες, είτε πελάτες των ψυχιατρείων. Ριντίκολα, σαν το Θεόφιλο στην Πορταριά. "Η αυτόχειρες, σάν το Συκουτρή στον Ακροκόρινθο. 

Μόνο  ένας   Κουροσάβα θα μπορούσε να κάνει ταινία  με τίτλο"ο   σαμουράι του Ταύγετου"  ο Δημήτρης Λιαντίνης διαμαρτυρήθηκε με τον δικό του μοναχικό θάνατο στον Ταύγετο κι΄όχι με την δολοφονία   άλλων... Κι΄ακόμη ο μέγας σοφός και ποιητής μήπως ήθελε  με τον πάταγο της πράξης του, να μαθευτεί και να διασωθεί το έργο του;  

   Κάπου ο Λιαντίνης αποκαλεί τον Χριστό, με τρυφεράδα και σεβασμό, Χριστούλη, σίγουρα γιατί με τη σταύρωσή του διασώθηκε  η διδασκαλία του και όχι μόνο... Γι΄αυτό, φωστήρες των πάνελ, μη μιλάτε για τον μέγα σοφό της διανόησης και τον μέγα σαμουράι  της πράξης, πριν διαβάσετε το έργο του. Και τί δεν έχει γράψει ο μέγας διανοητής: Όποιος λέει ότι υπάρχει Θεός, έχει μέσα του ένα πεθαμένο Θεό! Κι΄όποιος λέει ότι δεν υπάρχει, έχει μέσα του ένα πεθαμένο άνθρωπο!

Με λίγα λόγια, ως την αιωνιότητα, η ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ! 

προστέθηκε στις: Πέμπτη 08.09.2005

 
 

:: αρχική :: προφίλ :: επικοινωνία :: εικόνες

© Δημήτρης Λιμπερόπουλος :: ...Webmaster