.  » αρχική σελίδα

 :: Επιλέξτε θέμα προς προβολή ::



ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΑΝΤΩΝΙΑΔΗΣ ο θρύλος του τουρκικού ποδοσφαίρου

left.fini

 Ο Ερντογάν στη κηδεία του Λευτέρη

Πρωτοσέλιδος-κορυφή ο θάνατός του

patr.left.

Ο Πατριάρχης και οι κόρες του δίπλα του

Πατριαρχης και Λευτέρης 

ας θυμηθούμε έναν σούπερ σταρ

flagT "ξέρω πως όταν πεθάνω θα τυλίξουν το φέρετρό μουflafG με την ερυθρά ημισέληνο, αλλά  η καρδιά μου θα είναι γαλάζια με σταυρό..."

Το άγαλμα του Λευτέρη Αντωνιάδη έξω από το στάδιο της Fenerbahçe Spor Kulübü 

 

ΦΕΡΕΝΤΣ ΠΟΥΣΚΑΣ: ο Λευτέρης Αντωνιάδης είναι ένας από τους καλύτερους ποδοσφαιριστές που συνάντησα στη καριέρα μου 

ΝΙΚΟΣ ΠΕΝΤΖΑΡΟΠΟΥΛΟΣ: Λευτέρης, ίσον φαινόμενο

LefterAnton

"οι οπαδοί της Φενέρ Μπαχτσέ είναι οι φανατικότεροι των τουρκικών γηπέδων και ο Λευτέρης αποθεώθηκε απο αυτούς όσο κανένας άλλος ποδοσφαιριστής... όταν τέλειωνε νικηφόρα το ματς, η εξέδρα δεν άδειαζε αν ο παίκτης αυτός δεν έβγαινε ξανά και ξανά, λες κι΄ήταν πριμαντόνα της όπερας που δεχόταν τα μπιζ..."  

"όχι μόνο τα  γκολ του Λευτέρη, αλλά οι επινοήσεις του και η ποδοσφαιρική  ιδιοφυία του,  τον κατέστησαν πρωτοπόρο και θρύλο του τουρκοκού ποδοσφαίρου..." "στη Κωνσταντινούπολη, αλλά και σε όλη την Τουρκία, σε όποιο κατάστημα  μπεί, όχι μόνο δεν τον αφήνουν να πληρώσει, αλλά οι θαμώνες σηκώνονται και υποκλίνοναι  μπροστά του..."

 

το  σύμβολο του τουρκικού ποδοσφαίρου Λευτέρ

(Λευτέρης Αντωνιάδης)  ζει στο Παλαιό Φάληρο

  το 2004 πανηγύρισε το θρίαμβο της Ελλάδας στη Πορτογαλία, τώρα εύχεται να γίνει το ίδιο με την εθνική Τουρκίας 

 

Ουδέν κακό αμιγές καλού, σοφή ρήση, μου έλεγε ομογενής από τη Μικρά Ασία που στη Μεγάλη Καταστροφή-ξεριζωμό του 1922 έφτασε  προσφυγάκι στην Ελλάδα και δημιούργησε εξ αρχής τη καινούργια ζωή του ως αυθεντικός-lefter250προβληματικός  πλέον  Έλληνας… Και μου εξήγησε ότι στη σημερινή Τουρκία υπάρχουν εικοσιπέντε εκατομμύρια Έλληνες εξανδραποδισμένοι μέσα στους αιώνες, στη μουσουλμανική θρησκεία, στη τουρκική γλώσσα και παιδεία, στα οθωμανικά  ήθη και έθιμα, δηλαδή, αποκομμένοι οριστικά από τις ρίζες τους,  πιστοί στο κοράνι και στην ερυθρά ημισέληνο…

Σε πολλά σπίτια στην επαρχία της Τουρκίας διατηρούνται  ακόμη ελληνικά έθιμα και υπάρχουν εικόνες της Παναγίας, που τιμάται ως ιερό κειμήλιο... 

Με λίγα λόγια -μου είπε-  ενάμισυ εκατομμύριο ρακένδυτοι  Ίωνες που εγκαταστάθηκαν ως πρόσφυγες στην Ελλάδα έχασαν τα σπίτια, το βιός τους –αρκετοί τα πλούτη τους- αλλά κέρδισαν την ελληνικότητά τους, που με τα χρόνια θα χανόταν. 

 Σε  καφενείο του Παλαιού Φαλήρου, που συχνάζουν κωνσταντινοπολίτες, θαμώνας είναι ο   διάσημος  ποδοσφαιριστής Λευτέρ (Λευτέρης Αντωνιάδης)  που έπαιζε στην εθνική Τουρκίας και είχε κάνει καριέρα και στη Γαλλία…Στη Πόλη ζουν οι δυό κόρες του παντρεμένες  με Τούρκους… Σίγουρα τα εγγόνια του είναι τουρκάκια, αλλά αυτός έχει αγοράσει σπίτι και μένει  τον περισσότερο καιρό εδώ… Ίσως αντιστέκεται στον πειρασμό να τουρκέψει εντελώς, όμως πόσο περισσότερο από τότε που φορούσε τη φανέλα με την ερυθρά ημισέληνο και ήταν αρχηγός της εθνικής της ομάδας  και «εθνικό σύμβολο» στη lefter gerosγειτονική χώρα… Τον θυμάμαι το 1952 στο φλεγόμενο γήπεδο Μιτάτ πασά της Πόλης, όταν ή Τουρκία  είχε χάσει από την ελληνική ομάδα (ο Αντωνιάδης δεν είχε παίξει)  να δυσκολεύεται μετά να μου δώσει συνέντευξη… Τα είχε χαμένα  και η ματιά του με εκλιπαρούσε να καταλάβω ότι βρισκόταν σε δύσκολη θέση, γιατί αναρωτιόταν πως θα μιλούσε, ως Τούρκος ή ως  Έλληνας; Ο Λευτέρ, που δρόμος στη Πρίγκπιπο της βασιλεύουσας φέρει το όνομά του, ίσως είναι ακόμη μπερδεμένος, όπως οι  γκιαούρηδες  υπουργοί και τιτλούχοι των σουλτάνων της οθωμανικής αυτοκρατορίας ή όπως οι  ραγιάδες δραγουμάνοι και  έμπιστοι σωματοφύλακες του Αλη πασά…  

Τετρακόσα χρόνια υποταγής δημιούργησαν ανάμεσα στους υπόδουλος  Έλληνες και ένα τύπο αφοσιωμένου  συνεργάτη του αφέντη Τούρκου ή  προεστού ραγιά στην υπηρεσία του  σουλτάνου, του βεζύρη, του  πασά…  Πανέξυπνοι ρωμιοί, μορφωμένοι, καπάτσοι, καταφερτζήδες, πρόσφεραν τις γνώσεις, τη σοφία, την εξυπνάδα τους στο ντοβλέτι των  μπουνταλάδων, με lefter225 ανταμοιβή  προνόμοια, χλιδάτη ζωή και   λουσάτα ρούχα, που τους πρόβαλαν    ως αφέντες και ξεχωριστούς  ανάμεσα στους ομοεθνείς τους υπόδουλος…Με λίγα λόγια, ραγιάδες πολυτελείας…

Οι  κωνσταντινοπολίτες λένε ότι ο Λευτέρης υπήρξε «εθνικό σύμβολο» της Τουρκίας, ανάλογο του μετέπειτα αρσιβαρίστα Σουλειμάν… Κι΄άλλοι ψιθυρίζουν ότι υπήρξε προσκηνυμένος όχι στη θρησκεία της, αλλά στη φανέλα με την ερυθρά ημισέληνο… Ο Λευτέρης Αντωνιάδης υπήρξε πρόδρομος του επαγγελματία ποδοσφαιριστή  (και γενικά του αθλητή) που αντάλλαξε το ταλέντο του με τη καλοπέραση, τη δόξα και το χρήμα στη χώρα που γεννήθηκε… Όσο για σήμερα, στα στερνά του, είναι ένας  παππούς, που λέει στα εγγόνια του εσείς έχετε πατρίδα την Τουρκία, αλλά εγώ προσπαθώ να

ξετουρκέψω…  

                                               πρόσφατη φωτογραφία του Λευτέρη Αντωνιάδη στο Παλιό Φάληρο

  

ένα τραγούδι για τον Λευτέρη, που τον συγκινεί μέχρι δακρύων

lefter300

      

 

           ο  δρόμος  του σπιτιού  του στην Πρίγκιπο   φέρει   το όνομα του: «Λευτέρ κιουτσούκ  Σοκάκι» 

    

Γεννημένος  το 1925 στην Κωνσταντινούπολη, ο Λευτέρης Αντωνιάδης βρήκε   την κλίση του  στο   ποδόσφαιρο από μικρός.  Ξεκίνησε  από την «Ταξίμ σπορ» και συνέχισε στη  μεγαλύτερη ομάδα της Κωνσταντινούπολης, την  «Φενέρμπαχτσε». Με την φανέλα της έγινε ο θρυλικότερος ποδοσφαιριστής του τουρκικού ποδοσφαίρου,  έχοντας απολογισμό 423 γκολ σε 615 συμμετοχές και πολλά πρωταθλήματα και κύπελλα. Με την ομάδα της εθνικής Τουρκίας και την ημισέλινο στο στήθος, παρότι χριστιανός ορθόδοξος, έπαιξε σε 50 αγώνες  (9  ως αρχηγός) Πήρε ρος στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1954 πετυχαίνοντας 2 γκολ, με τους ειδικούς να τον τοποθετούν  στην καλύτερη 11αδα του κόσμου, δίπλα σε ένα Πούσκας και σε ένα Βάλτερ.  Επίτευγμα εκπληκτικό για τα δεδομένα μιας χώρας δίχως μεγάλη παράδοση στο σπορ, όπως ήταν η Τουρκία στα μέσα της δεκαετίας του 50.

Στα γήπεδα της Τουρκίας λατρεύτηκε, παρά την ελληνική  καταγωγή του. Είναι χαρακτηριστικό πως έδωσε μάχη προκειμένου να τον αποκαλούν «Λευτέρ» αφού στα τούρκικα το όνομα του είναι «Κιουτσουκ(μικρός)  Αντωνιάδης». Συγκαταλέγεται στους πρώτους σκόρερ όλων των εποχών της Εθνικής Τουρκίας (δεύτερος, πίσω μόνο από τον σημερινό Χακάν Σουκούρ ο οποίος δηλώνει θαυμαστής του) Ο  Αντωνιάδης ήταν ο πρώτος Τούρκος παίκτης που αγωνίστηκε στο εξωτερικό και συγκεκριμένα στο γαλλικό (Νις) και το ιταλικό (Φιορεντίνα) πρωτάθλημα, σε μια εποχή που αυτό φάνταζε ως αποκλειστικό προνόμιο των Λατίνων και των Ούγγρων. Μάλιστα, με αυτόν να σκοράρει δυο φορές, η Τουρκία πρόλαβε να νικήσει και την μυθική ομάδα του Φέρεντς Πούσκας στα τέλη της δεκαετίας του 50, με 3-1. 

Όταν η σπουδαία καριέρα του έφτανε στην δύση της, ο Αντωνιάδης αποφάσισε  να δοκιμάσει την εμπειρία του  στα ελληνικά γήπεδα. Η φανέλα της προσφυγικής ΑΕΚ ήταν ότι καλύτερο για αυτόν, αλλά την φόρεσε μόνο 5 φορές καθώς τραυματίστηκε σε ματς με τον Ηρακλή. Αργότερα, ανέλαβε χρέη προπονητή στην ομάδα του  Αιγάλεω. Άνθρωποι της Φενέρ Μπαξέ τον έπεισαν να ξαναπαίξει ποδόσφαιρο. Στην δεύτερη θητεία του εκεί, πρόλαβε να αντιμετωπίσει σε φιλικό την ΑΕΚ στα Νέα Φιλαδέλφεια. Οι «κιτρινόμαυροι» κέρδισαν και ο «Λευτέρ» αστόχησε σε πέναλτι, φαινόμενο σπανιότατο γι΄αυτόν . Σε ηλικία 46 (!) ετών κρέμασε οριστικά τα ποδοσφαιρικά του άρβυλα, πρωτοσέλιδη είδηση για τις τουρκικές εφημερίδες.

Πηγή: Sportdog 

προστέθηκε στις: Παρασκευή 07.12.2007

 
 

:: αρχική :: προφίλ :: επικοινωνία :: εικόνες

© Δημήτρης Λιμπερόπουλος :: ...Webmaster