Παραμονές Χριστουγέννων αναπολώ κυρ Αλέξανδρον Παπαδιαμάντην, δυσκολοδιάβαστον συγγραφέα και ρεπόρτερ, που τα γραπτά του πληροφορούν όπως το σημερινό F/B... Διότι αν είχε εφευρεθεί από τότε... το Ζερμπινιώ και η θεια Αχτίτσα θα είχαν εδώ προφίλ !
-----------------------------
Έζησα τα τρία τέταρτα του 20ού αιώνα και προχωρώ στο πρώτο τέταρτο του 21ου και μόλις σε αυτό το τελευταίο συνειδητοποίησα ότι εκτός από πάρα πολλά << δεδομένα >> που υπήρχαν γύρω μου και πέθαιναν... οδηγείτο στην εντατική και η ζωγραφική, η λογοτεχνία, η αρχιτεκτονική, η ενδυματολογία - ίσως με τα δικά μου μάτια... Γιατί ο πολύς ο κόσμος είχε ενστερνιστεί τον κυβισμό αντί του νατουραλισμού, τον νεορεαλισμό αντί του ακαδημαισμού... την ανέγερση πολυόροφων κακόμορφων κτιρίων αντί καλαίσθητων μονοκατοικιών... το μπλου τζιν με σκισμένα γόνατα αντί παντελονιού με τσάκιση...
Και ως προς το επάγγελμά μου - την δημοσιογραφία - αρκεί πλέον μια φωτογραφία με κατατοπιστική βιαστική λεζάντα, αντί από ανάπτυξη του θέματος με γλαφυρό γράψιμο...
Και άντε τώρα να εξηγήσεις σε φίλους και φίλες του F/B ( που συμφάγαμε πρόσφατα ) ότι δεν φωτογραφιζόσουνα μόνο με ζάπλουτους, σταρ, ταλαντούχους και όμορφες, αλλά έγραφες και σοβαρότερα κείμενα.
Και ξαφνικά με ρωτάει μια θαυμάστρια ( να που απόχτησα στα γεράματα ! ) γράφατε συχνά για την Βουγιουκλάκη, με την Λαμπέτη γιατί δεν ασχοληθήκατε ?
Με κόλλησε στον τοίχο - δάσκαλε που δίδασκες...
-----------------
Πανάθεμά σε ραδιόφωνο με τα μουσικά σου ταξίδια και τα τραγούδια από τα παλιά που σκορπάς μέσα στη νύχτα... Κομμάτια από τις αναμνήσεις μας σαν κομμάτια σκορπισμένα εδώ κι΄ εκεί κι΄ άντε να τα μαζέψεις... Τέτοιες τελευταίες ημέρες του χρόνου να θυμόμαστε όχι μόνο κατακτήσεις δεμένο γλυκό του κουταλιού, που λένε... αλλά και χυλοπίτες αντί για μελομακάρονα...