.  » αρχική σελίδα

 :: Επιλέξτε θέμα προς προβολή ::



xristoth.













LIBERO  DORO

Από  τον  Δημήτρη  Λιμπερόπουλο
κατ΄ αποκλειστικότητα  στον  ΝΕΟ  ΚΟΣΜΟ

Συζητήσεις  περί  Θεού  του Χριστόδουλου

Η  περίοδος  που  γνώρισα  από  κοντά  και  βλεπόμαστε  τον  τότε  αριμανδρίτη  του  Ιερού  ναού  της  Κοιμήσεως  της  Θεοτόκου  Παλαιού  Φαλήρου  Χριστόδουλο,  ήταν  τέλη  1965  και  τα  μισά  του  1966,  πριν  φύγω  για  την  Αμερική.  Του  είχε  κάνει  εντύπωση  όταν  ο  πατέρας  μου  έκανε  παρατήρηση  σε  κάποιον  που  την  ώρα  της  αναγνώσεως  του  Ευαγγελίου  περιφερόταν  από  εικόνα  σε  εικόνα  και  τις  ασπαζόταν.  Γνωρίστηκαν  και  ερχόταν  στο  κτήμα  μας  και  τσιμπούσαν  ελίτσες,  φέτα,   αγγίζοντας  στα  χείλη  τους  λίγο  ουζάκι  ή  μασουλώντας  φρούτα. 

Εγώ  ήμουν  σαραντάρης,  εκείνος  14  χρόνια  νεότερός  μου,  αλλά  δεν  τολμούσα  να  παρέμβω  στη  κουβέντα  τους  γιατί  δεν  είχα  τις  εκκλησιαστικές  τους  γνώσεις. Θυμάμαι  που  ο  πατέρας  μου  του  έκανε  τολμηρές  ερωτήσεις,  όπως  αν  υπάρχει  Θεός  και  είχε  πει  :  <<  Κύριε  Πέτρο  οι  ανθρώπινες  απαντήσεις  περί  υπάρξεως  Θεού  δεν  είναι  τεκμηριωμένες.  Ούτε  εκείνες  των  πανσοφων  προγόνων  μας  που  ασχολήθηκαν  με  το  θέμα >>. 

-  Δηλαδή  ?

Περίμενε  να  φύγει  η  μητέρα  μου  (  της  τρίτης  δημοτικού )  με  τον  δίσκο,  κοίταξε  προς  το  μέρος  μου  και  είπε :  << Ο  Δημήτριος  είναι  δημοσιογράφος, εσείς  πρώην  έμπορος  παριστάνετε  τον  αγρότη,  καθένας  έχει  το  επάγγελμά  του,  εγώ  είμαι  ιερωμένος >>. 

Επίμονος  ο  πατέρας  μου  τον  ρώτησε  κάποτε  και  περί   σεξουαλικών  δεσμών  μη  νυμφευμένων  ιερωμένων,  αλλά  και  περί  ομοφυλοφίλων.  Δίστασε,  αλλά  απάντησε : << Όλοι  οι  άνθρωποι  εκπροσωπούν  επαγγέλματα  και  έχουν  γενετήσιες  επιθυμίες >>.  

Ήμαρτον  Κύριε  που  αυτές  τις  άγιες  ημέρες  λέω  τέτοια  πράγματα  για  ένα  ιερωμένο  που  με  έχει  μεταλάβει 

-   << Δημήτριε  θα  νηστέψεις  το  Σάββατο  και  την  Κυριακή  θα  λάβεις  την  Θεία  Μετάληψη >>.
 

Επιστρέφοντας  από  την  Αμερική  (  τέλη  1968 )  ο  πατέρας  μου  είχε  πεθάνει,  δεν  τον  ξαναείδα  ως  το  2001 που  του  έστειλα  πρόσκληση   για  την  παρουσίαση  του  βιβλίου  μου  << Πεθαίνουν  και  οι  αθάνατοι >>  που  προλόγισε  ο  Θεόδωρος  Πάγκαλος - συμφοιτητής  και  φίλος  του. Με  συμβούλεψε  επειδή ήταν  μυθιστόρημα,  να  μη  καλέσω  ρασοφόρους  στην  παρουσίασή  του. Το  διάβασε  και  το  χαρακτήρισε  οδοιπορικό  ψυχής  με  επιστολή  του  στις  εκδόσεις  Πατάκη  που  επαινούσε το  βιβλίο. Φωτοτυπία   υπάρχει  στην  ιστοσελίδα  μου  Liberopoulos.gr      

Στο τελευταίο του δημόσιο μήνυμα, με την ευκαιρία της πρωτοχρονιάς του 2008, νιώθοντας το τέλος του αφήνει την παρακαταθήκη του με τα εξής λόγια:

«Σταθήτε όλοι όρθιοι στις επάλξεις σας και μη ξεπουλήσετε τα πρωτοτόκια μας. Διδάξτε στα παιδιά σας την αλήθεια, όπως την εβίωσαν οι αείμνηστοι Πατέρες μας. Ο λαός μας ξέρει να υπερασπίζεται τα ιερά και τα όσιά του. Το έχει κατ' επανάληψιν αποδείξει. Και θα το αποδείξει και πάλι. Αντίσταση και Ανάκαμψη. Για να ξαναβρούμε ο,τι έχουμε χάσει, για να υπερασπισθούμε ο,τι κινδυνεύει.»

===================

Το  σημερινό  συλλαλητήριο  νομίζω   ότι  θα  είναι  η  αφορμή   για  να  εκδηλώσει  ο  λαός  τα  βαθύτερα  αίτια  της  αγανάκτησης  και  της  οργής  του  -  προς  πάσα  κατεύθυνση  -  για  τα   άλυτα  προβλήματα  που  αντιμετωπίζει  ακόμα  και  για  την  επιβίωσή  του.

Και  μη  κρυβόμαστε  πίσω  από  τα  δάχτυλά  μας...Ποια  ονομασία  του  κρατιδίου  και  ποιός  Μεγαλέξαντρος,  όταν  εκατοντάδες  χιλιάδες  πολίτες  είναι  άνεργοι... όταν  τους  μειώνουν  συνεχώς  τους  μισθούς  και  τις  συντάξεις... όταν   στερούνται   ιατροφαρμακευτικής  περίθαλψης... όταν  τους  κόβουν  το  ρεύμα...   όταν  τους  κάνουν  οι  τράπεζες  κατάσχεση  στα  σπίτια  τους... όταν  η  φορολογία  είναι  αβάσταχτη.

Υπήρξα  ρεπόρτερ  και  ακόμη  κάνω  ερωτήσεις :

-  Γιατί   Γιάννη  θα  πας  στο  συλλαλητήριο  ? 
-  Για  να  εκδηλώσω  την  αγανάκτησή  μου  στους   πάσης  φύσεως  κρατούντες  με  τους  παχυλούς  μιστούς  και  τις  λιμουζίνες,  ενώ  εγώ  και  τα  παιδιά  μου  λέμε  το  ψωμί  ψωμάκι.

-  Εσύ  Αντώνη  ?
-  Γιατί  η  μάνα  μου  πρέπει  να  εγχειριστεί  κατεπειγόντως  και  την  βάλανε  στη  λίστα  για  τον  Μάιο  ! 
- Εσύ  Γιώργο  ?
-  Γιατί  είχα  ένα  μαγαζάκι  και  του  έβαλα  λουκέτο  μη  μπορώντας  να  συναγωνιστώ  τις  τιμές  των  σούπερ  μάρκετ.
-  Εσύ  Κώστα  ?
-  Μου  κατάσχεσε  η  τράπεζα  το  σπίτι,  θα  πάω  να  τους  τα  σύρω  και  δεν  ξέρω  ως  που  θα  φτάσω...
-  Εσύ  κυρα  Μαρία  ?
-  Εμένα  ο  άντρας  μου  ήταν  τσαγκάρης  κι΄ εγώ  μοδίστρα, ο  κόσμος  πιά  δεν  σολιάζει  παπούτσια  και  δεν  επιδιορθώνει  φορέματα.   
-  Καλά,  εσύ  κυρ  Μήτσο  έχεις  δυό  διαμερίσματα  και  ένα μαγαζί  !
-  Ξενοίκιαστα,  πληρώνω   από  πάνω  και  έμφια... Προσπαθώ  να  πουλήσω  το  ένα,  κανένας  δεν  αγοράζει...
-  Εσύ  Αριστείδη   σίγουρα  θα  πας  στο  Σύνταγμα  για  να  βροντοφωνάξεις  ότι  ο   Αλέξανδρος  υπήρξε  Μέγας  Έλληνας  !
-  Ναι,  αλλά  ο  Αλέξης  πολύ  μικρός... 

Αυτά  άκουσα  στο  ρεπορτάζ  μου  και  με  ζώνουν  τα  φίδια  ότι  η  αφορμή  θα  υπενθυμίσει  τις  αιτίες... Ο  Θεός  να  βάλει  το  χέρι  του.

 
 








προστέθηκε στις: Τρίτη 19.12.2017

 
 

:: αρχική :: προφίλ :: επικοινωνία :: εικόνες

© Δημήτρης Λιμπερόπουλος :: ...Webmaster