.  » αρχική σελίδα

 :: Επιλέξτε θέμα προς προβολή ::



ΠΕΡΑΣΜΕΝΑ ΧΡΟΝΙΑ




ΠαλαιοΦαληριώτικα

varkoula 

 ξεκινάμε  από  Φλοίσβο  για Αλεξάνδρεια και φτάνουμε ...Αίγινα !

 Μιά φορά έρχονται κάποια παιδιά με μιά μπάλα από ραμμένες φέτες βακέτας και παρακαλούν  τον πατέρα να τους παραχωρήσει το ξύλινο σπιτάκι, να το κάνουν γραφεία της ομάδας τους. Είναι καχεκτικά,  πεινασμένα, θαυμάζει  το κουράγιο τους,  τους το δίνει και   με χρήζουν αρχηγό του Αστέρα, όχι  για  τα ποδοσφαιρικά προσόντα μου, αλλά γιατί τους κερνάω σταφύλια και σύκα. Θυμάμαι  τη  σαμπρέλα  της  μπάλας  που  τη  φουσκώναμε  και  πετούσε  βυζί...

image038Στην οδό Νηρηίδων  υπάρχει image036η μάντρα των Λεκατσάδων, με φιλέ για βόλει, σκάμμα και βαλβίδα, που έβγαλε βαλκανιονίκες, όπως τον Νίκο Λεκατσά και τον Κώστα Τραυλό, που του φτιάχνω το σκίτσο. Το κρεμάω στα γραφείo της ομαδούλας μας, μαζί με καρικατούρες  ποδοσφαιριστών, που φορούν επιγονατίδες και επιαγκωνίδες

Τα χέρια μου δεν "πιάνουν" για μαστορέματα, αλλα μιά μέρα καταφέρνω και φτιάχνω ραδιοφωνάκι με    πηνίο, γαληνίτη και  ακουστικά! Το ίδιο βράδυ ακούω Μέση Ανατολή! Κάθε  νύχτα ταξιδεύω νοερά, μέσω μουσικής και τραγουδιών, στην απέναντι ακτή της Μεσογείου, όπου τα   συμμαχικά στρατεύματα πολεμούν τον Ρόμελ. Με το γιό του μαραγ κού σκαρώνουμε μια βαρκούλα με δυο κουπιά κι΄ένα σεντόνι για πανί. Ένα βράδυ ξανοιγόμαστε στη θάλασσα με την ελπίδα ότι από νησί σε νησί, θα φτάσουμε στην Αλεξάνδρεια! Τη λαχταράμε τόσο,  που το ξημέρωμα  νομίζουμε ότι τη βλέπουμε  να αχνοδιαγράφεται μπροστά μας...Είναι η Αίγινα! Πιάνει φουσκοθαλασσιά  και  μας σώ ζει ένα  ψαράδικο.

προστέθηκε στις: Πέμπτη 08.05.2014

 
 

:: αρχική :: προφίλ :: επικοινωνία :: εικόνες

© Δημήτρης Λιμπερόπουλος :: ...Webmaster