Αχ, ρε πατέρα ...
----------------------
... μοναχικέ και σκεπτόμενε. πως να σε ξεχάσω. Στη πλούσια βιβλιοθήκη σου, έβαζες ψηλά τα μυθιστορήματα - για να μη τα φτάνω - και χαμηλά βιβλία μάθησης, σκέψης, καλλιέργιας του νου. Και ιστορικά, που σαν σήμερα μου λεγες διάβασε αυτό, να μάθεις πως ελευθερώθηκε η Καλαμάτα από τους Τούρκους. Τετρακόσα χρόνια στη σκλαβιά και ξετινάξαμε τον ζυγό. Είμαστε δράκου γέννα !
Να δούμε σήμερα τι θα κάνουμε ΣΛΑΒΩΜΕΝΟΙ στην εξέλιξη της απανθρωπίας και του ξερόλα εαυτού μας.