.  » αρχική σελίδα

 :: Επιλέξτε θέμα προς προβολή ::



ΝΚ 4









LIBERO  DORO  magazino

ο Ωνάσης μιλάει  για  τον Νιάρχο

Ο  Σταύρος  Νιάρχος  είναι  σπουδαίος  Έλληνας  και  μη  δίνεις  σημασία  τι  σου  έλεγα   κάποτε  εν  βρασμώ  ψυχής,  μου  είχε  πει  ο  Αριστοτέλης  Ωνάσης.  Και   συμπλήρωσε : Ο   κίτρινος  τύπος  τον  έχει  αδικήσει,  όπως  και  μένα  και  κάθε  άλλον  Έλληνα  που  πρόκοψε  και  τον  ζηλεύουν.  Και  ο  Μέγας  Σμυρνιός  μου  είχε  τονίσει  ότι  ο  Νιάρχος  ήταν  ιδιοφυής, μορφωμένος  και  πατριώτης,  είχε  πάει  εθελοντής  στον  Β΄ παγκόσμιο  πόλεμο  και   ως  έφεδρος  ανθυποπλοίαρχος  έλαβε  μέρος  στην  Μάχη  του  Ατλαντικού.  ΄Όσο  για  την  ευθύνη  του  στον  θάνατο  της  γυναίκας  του  Ευγενίας  τα  ΜΜΕ  -  αν  και  η  δικαιοσύνη  τον  απέδωσε  λευκό  στην  κοινωνία  -  εξακολουθούσαν  να  καπηλεύονται  το  θέμα  που  πουλούσε...

Στην   βιογραφία  του  Νιάρχου που  είχα  γράψει  και  είχε  κυκλοφορήσει  το  1997  είχα  βρεθεί  σε  δύσκολη  θέση.  Ως  προς  τον  θάνατο   της   Ευγενίας  Λιβανού  Νιάρχου  είχα  βάλει   και  αποσπάσματα  που  είχαν  δημοσιευτεί   σε  εφημερίδες.  Προσωπικά,  επειδή  επρόκειτο  περί  μυθιστορηματικής  βιογραφίας,  έβαλα  κι΄ εγώ  αλατοπίπερο  για  να  γίνει  το  βιβλίο πιασάρικο... 

Αναμνήσεις  από  τον  Ωνάση
πριν  αρχίσουν  οι  τραγωδίες

Καλοκαίρι  του 1960  στη βίλα της Γλυφάδας, όπου έμενε με την  <<απαχθείσα>> από  την  συζυγική  στέγη  του  Μενεγκίνι   Μαρία Κάλλας. Ο Αρίστος έχει ξυπνήσει ευδιάθετος, έχει κάνει περιποιημένο χτένισμα με κοκοράκι, συζητάει μαζί μου με οικειότητα σε απόσταση αναπνοής. Και  ξαφνικά  μου δείχνει μιά φωλιά μερμηγκάκια στο κήπο  και  μου  λέει :
 -  Πρόσεξε μη τα πατήσεις...
 Τον πειράζω :
-  Άραγε υπάρχουν πλούσιοι μέρμηγκες και φτωχά μερμηγκάκια ?
Χαμογελάει,  "μη μου πατάς τον κάλο". 
Ποιός να πιστέψει ότι  ο  μαικήνας  άνοιγε τη καρδιά σου σε ένα αυθόρμητο ρεπόρτερ, αποζητώντας να νιώσει  για λίγο ασήμαντο μερμηγκάκι στο κόσμο των θεριών...
Και μιά που το φεραν οι αναμνήσεις, μιά άλλη φορά ο Ωνάσης μου έκανε κουβέντα για τη ζωολογία, λέγοντάς μου ότι και η κοινωνία των ανθρώπων αποτελείται από ζώα με υπερανεπτυγμένο όμως εγκέφαλο που τα οδηγεί κυρίως στην απληστεία και στην έπαρση. Και μου αράδιαζε ζάπλουτους, πολιτικούς και καλλιτέχνες, κατ εικόνα και ομοίωση ζώων ήμερων και ανήμερων ... Κάποτε μου μίλησε για τον Σούτερ, τον ζάπλουτο γαιοκτήμονα της Καλιφόρνια, που μέσα σε μιά νύχτα οι ορδές των ντεσπεράντος του καταπάτησαν τις εκτάσεις, του άρπαξαν τα κοπάδια, του έκαψαν το σπίτι και τα υποστατικά, του σκοτώσανε το γιό... Και ο  σοφός ανατολίτης  κατέληγε στο επιμύθιο, που του είχε πει ο Τσόρτσιλ: "Από καταβολής κόσμου, ο λαός είναι ο αμνός - θύμα που τρέφει την αδηφαφία και την ααπληστεία των λαίμαργων. Αλλά το κοπάδι αυξάνεται, προς όφελος των λύκων"

Ο  Μάνος  Χατζιδάκις  είχε  θαυμαστές όχι  μόνο  για  την  μουσική  του,  αλλά  και  την  προσωπικότητα  και  σοφία  του,  όπως  τους  Αριστοτέλη  Ωνάση,  Ηλία  Καζάν,  Κωνσταντίνο  Καραμανλή  και  άλλους  διάσημους  του  20ού  αιώνα. Κάναμε  παρέα  στη  Νέα  Υόρκη  ( 1966-1968 )  και  θυμάμαι  να  λέει  πράγματα  που  δεν  πολυκαταλάβαινα  τότε  -  θαμπωμένος  από  την  πόλη  των  ουρανοξυστών :   

 << Με  μεθά η αναρχία και η όποια αντίδραση στην ολοένα αυξανόμενη οργάνωση του κόσμου τούτου >>.  Και   προφητεύει  <<  Η  οργάνωση αυτή θα φτάσει σε σημείο μεγαλύτερης σκληρότητας από τα ολοκληρωτικά καθεστώτα! >>.

Και  όταν  ο  Καζάν   τον  ρώτησε  τη  γνώμη  του  για  τους  Αμερικάνους - μετά  δυο  χρόνια  παραμονής  του  στη  Νέα  Υόρκη,  του  είπε : 

   << Οι  Αμερικάνοι  πάσχουν από έλλειψη αναμνήσεων-παραδόσεων και υποφέρουν από έλλειψη  καφενειακής  φιλοσοφίας... Ο Αμερικάνος είναι υγιής, αλλά ανώριμος. Επικίνδυνο για έφηβο, που θέλει να διοικήσει. Υπερβολική ειδίκευση της Αμερικής η κατασυτροφή, Ιδού το Βιετνάμ >>.
Αυτά έλεγε ο νεουρκέζος Μάνος κι΄άλλα, κυρίως για  
 για το Χόλιγουντ, που οι ταινίες του ήταν πλημμυρισμένες από αιματοχυσίες με  Ινδιάνους, πιστολίδι σερίφηδων και γκάγκστερ, εξεγέρσεις φυλακισμένων, βία, ακόμη πολέμους και βιβλικές καταστροφές... 

  Στο   "Μανχάταν, στον ίσκιο των γιγάντων" περιγράφω    τον σπουδαίο αυτόν καλλιτέχνη και άνθρωπο  δημοσιογραφικα, αλλά στο "Πεθαίνουν και οι αθάνατοι" ( κεφάλαιο  31 ) θυμήθηκα την αγάπη και το σεβασμό του για τον Νίκο Γκάτσο, που  τον  θεωρούσε  δάσκαλο - γκουρού του  και αποτίω φόρο τιμής στο ποιητή με τον σαμουράι φύλακα άγγελο του  ήρωά  μου   στο τέλος του βιβλίου.  Ένα ή δυό μήνες πριν εγκαταλείψω τη Νέα Υόρκη  ο Μάνος γράφει  επιστολή στο Γκάτσο, απαύγασμα  σοφίας για τα μελλούμενα  που  μας  βρήκαν. 

===============

Η  Καθαρά  Δευτέρα  πέρασε  αλλά  εκείνο  που  χρειαζόμαστε  είναι  μια  ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ,   να  μπούμε  σε   νηστεία  ( κυρίως  οι  νέοι )  μη  χρησιμοποίησης  ξένων  λέξεων  και  αγγλικών  εκφράσεων  που  καμιά  απολύτως  σχέση  δεν  έχουν  με  τη  γλώσσα  μας.  Άκουγα  στο  ραδιόφωνο  παλιά  τραγούδια  και  αποσπάσματα  από  αυτοβιογραφίες  φευγάτων  λαικών  συνθετών  και  αγάλλιαζε  η  καρδιά  μου.  Πόσο  απλόί   στίχοι  και   κατανοητά  λόγια... Και  είχα  ρίξει  μια  ματιά  σε  σύγχρονους   << λογοτέχνες >>  μας  και  έφριξα   για  την  κακομεταχείριση  της  γλώσσας  μας - και  θέλω  να  τους  ρωτήσω  αν  έτσι  μιλάει   στο  σπίτι  τους - όπως    γράφουν ?

Και  μη  γκρινιάζουμε  κάποιοι   ότι λίγοι  ξέρουν  Ελύτη   Ρίτσο,   Μπετόβεν  και  Βιβάλντι,  εδώ  έχουμε  παρακαταθήκη   τραγουδοποιών  μπριλάντι  -  έλεγε  ο  Τσαρούχης....  Όσο  για  τον  Καβάφη,  με  όλας  τας  τιμάς  ετάφh...     

Και  μη  μου  πείτε  ότι  τα  παλιά  τραγούδια  μας  έχουν  και  λέξεις  ξενικές, ναι,   αλλά  με  τα  χρόνια  έγιναν  και  δικές  μας.  Και  ακούγοντας  αποσπάσματα  από  αυτοβιογραφικά  παλαιών  συνθετών  -  αλλά  και  τραγούδια  τους,  υποκλίνομαι    -  στις  λέξεις  που  μιλάνε  για  συναισθήματα,  συμπεριφορές,  χαρές  και  λύπες,  ήθη  και  έθιμα,  επαγγέλματα,  χαρακτηρισμούς... Θεέ  μου ! 
Η  λογοτεχνία   είναι  για  τους  λίγους,  αλλά  οι  στίχοι  των  τραγουδιών  για  τους  πολλούς... 
Αστέρια - φεγγάρια - ξημερώματα - δειλινά - νύχτες - δάκρυ - αναστεναγμοί - μαράζι - νταλκάς - πόνος  - μάστορας - μαραγκός -  ψαράς - μοδίστρα -   μελαχρινούλα - ξανθούλα - τσαχπίνα - γιαπί - μυστρί  -  τσαπί  -    
  μπαξέδες -  μενεξέδες - σκαλοπάτια - παράθυρα -  κιθάρες -  μπουζούκια -  ντέφι - κέφι - μάγκες  -  βλάμηδες - φαντάροι -  μουράγιο - κουράγιο.....

Να  βρούμε  τη  μιλιά  μας  τουλάχιστον,  γιατί  όλα  τα  άλλα  τα  έχουμε  χάσει...

      

προστέθηκε στις: Δευτέρα 20.11.2017

 
 

:: αρχική :: προφίλ :: επικοινωνία :: εικόνες

© Δημήτρης Λιμπερόπουλος :: ...Webmaster