.  » αρχική σελίδα

 :: Επιλέξτε θέμα προς προβολή ::



<< ο Αθάνατος >>






Μετά  από  χρόνια  ίσως  κάποιος  ερευνητής  θελήσει  να  μάθει  γιατί  ένας  ρεπόρτερ   ξενύχτησε  ώρες  πολλές  για  να  γράψει  ένα  μυθιστόρημα  επιστημονικής  φαντασίας.  Αναφέρομαι  στο  βιβλίο  μου   << ο  Αθάνατος >>  που  αφορά  τον  Κωνσταντίνο  Καραμανλή  -  αποκαλούμενο  και  Εθνάρχη  -  που  το  έγραψα  ( 1988 )   όταν  ο    στενός   του  συνεργάτης   Τάκης   Λαμπρίας   μου  είπε  <<  ο  πρόεδρος  αρχίζει  και  δυσφορεί  με  τα  γεράματά  του >>.   Ήταν  η  εποχή  που  ο  81χρονος    Καραμανλής   δεν  ήταν  πρόεδρος,  όλα  του  φταίγανε,  νευρίαζε  με  το  παραμικρό  και  έλεγε  στους  γύρω  του  <<  η  Ελλάδα  έχει  μεταβληθεί  σε  ένα  απέραντο  φρενοκομείο >>. Και  το  εξαπέλυσε   αργότερα  δημοσίως, αναλογιζόμενος  ίσως  ότι  ο  ίδιος  δεν  ήταν  πλέον  ψυχίατρος  εν  ενεργεία  για  να  την  θεραπεύσει...  

Εκείνη  την  εποχή  είχα  περάσει  κι΄ εγώ  τα  60  και  συχνά  σκεφτόμουνα  τα  γεράματα  που  ερχόντουσαν.  Και  καθώς  στριφογύριζαν  αυτά  στο  μυαλό  μου,  διαβάζω  σε  εφημερίδα  ότι  δύο  ξένοι  ερευνητές  γιατροί  λένε  ότι  βρίσκονται  κοντά  στην  ανακάλυψη  φαρμάκου   όχι  μόνο  της  παράτασης  της  νεότητας  αλλά  και  της  ζωής.  Αυτό  ήτανε,  όλη  νύχτα  αρχίζω  να  σκαρώνω   τον  καμβά  της  ιστορίας  του  ήρωά  μου,  ενός  προέδρου  κράτους   που  παίρνει  το  φάρμακο...  Ακολούθησαν  πολλές  νύχτες  και   ημέρες  ευχάριστες  γιατί  γελούσα  και  χαιρόμουνα  σε  κάθε  νέο  πρόσωπο  που  έβαζα  στην  ιστορία  μου  -  τα  περισσότερα  υπαρκτά   και  γνώριμα  του  Καραμανλή,  αλλά  με  αλλαγμένα  ονόματα.  Όπως  και  του  ήρωά  μου :  Πρόεδρος  Μαρακά  και  χώρα  του  στην  οποία  διαδραματιζόντουσαν  όλα  αυτά  τα  περίεργα  που  ξεφούρνιζα,  η  Λιμπερτά -  κάπου  στη  Νότια  Αμερική.  Σε  δυό  βδομάδες   είχα  φτιάξει  τη  ραχοκοκαλιά,  αλλά  χρειάστηκα  ακόμη  ένα  μήνα  να    συναρμολογήσω  συμβαίνοντα  και  διαλόγους... 

Αλλά  θα  συνεχίσω  για   αυτή  την  φανταστική  ιστορία  που  την εμπνεύστηκα  από  υπαρκτά  πρόσωπα.  Το  βιβλίο  αποσύρθηκε  αργότερα  με  παράκληση  του  Τάκη  Λαμπρία.  Έχω  μάθει  όμως  ότι   υπάρχουν  και  πωλούνται  αντίτυπά  του -  για   τα  οποία  εγώ δεν  έχω  ιδέα.                  

         

 Εμπνευσμένο από υπαρκτά πρόσωπα και γεγονότα που συντάραξαν την πολιτική ζωή της χώρας, όπως τα βλέπει ένας σκεπτόμενος παρατηρητής, μέσα από ευρυγώνιο φακό. Στο πρόλογο γράφω: Τον ήρωά μου Μαρακά (Καραμανλής) δεν τον πήρα στη τύχη. Τον διάλεξα όταν αποφάσισα ν΄αποσυρθώ από τη δημοσιογραφία και βρισκόμουνα σε άσχημη ψυχολογική κατάσταση. Τότε ήταν που αντίκρισα τη ματιά του προέδρου και είδα σ΄αυτήν τον τρόμο των γηρατειών και τον πανικό για το επερχόμενο τέλος της παντοδυναμίας του. Ήταν ένα βλέμμα περήφανο, αλλά φοβισμένο, αγανακτισμένο, αηδιασμένο... Αναρωτήθηκα πώς ένιωθε ο ηγέτης αυτός στο ηλιοβασίλεμά του...Ο Καραμανλής, που είχε γνωρίσει δόξες και απογοητεύσεις, ανεβαίνοντας στη κορυφή της εξουσίας ή πέφτοντας από αυτήν, ήταν ο κατάλληλος ήρωας για ένα βιβλίο με φαντασία και χιούμορ...

το βιβλίο αποσύρθηκε, μετά από παράκληση του Τάκη Λαμπρία,

1. Ο Καραμανλής πήγαινε στις πρεμιέρες  του Δημήτρη Χορν, που είχε υποδυθεί κι΄ένα ραμολιμέντο που πουλάει τη ψυχή του στο Διάβολο, για να ξαναγίνει νέος. <<Σας διαβεβαιώ κύριε πρόεδρε, ότι μπήκα στο πετσί τουElitXornKaram ρόλου μου, σκεπτόμενος ότι κάποτε θα γεράσω>>. 2.  Ο Δημήτρης Χορν, χρόνια μετά, λέει στον Καραμανλή, <<να κύριε πρόεδρε που αρχίζω να γερνάω κι΄εγώ...>>. Δίπλα του ο Νομπελίστας Οδυσσέας Ελύτης.  Ποιητής και  πολιτικός, ως την τελευταία τους στιγμή, είχαν πλήρη διαύγεια πνεύματος, σε αντίθεση με τον ηθοποιό, που τελεύτησε ως

προστέθηκε στις: Τετάρτη 10.01.2018

 
 

:: αρχική :: προφίλ :: επικοινωνία :: εικόνες

© Δημήτρης Λιμπερόπουλος :: ...Webmaster